Na današnji dan, 8. avgusta, 1925. godine u Bosanskom Šamcu rođen je Alija Izetbegović. Odrastao je i školovao se u Sarajevu, gdje je i diplomirao na Pravnom fakultetu.

Bio je prvi predsjednik međunarodno priznate države Bosne i Hercegovine i vrhovni komandant Armije RBiH tokom agresije na BiH od 1992. do 1995. godine, te prvi predsjednik Stranke demokratske akcije (SDA). 

Zbog svojih čvrstih političkih opredjeljenja, u dva navrata bio je osuđivan i zatvaran, najprije 1946., a zatim i 1983. godine u politički montiranom “Sarajevskom procesu”, kada je kao prvooptuženi u grupi od 13 muslimanskih intelektualaca osuđen na 14 godina zatvora.

Dobitnik je niza priznanja i nagrada, kao što su Nagrada kralja Fejsala za služenje islamu, medalje Centra za demokratiju iz Vašingtona, a najutjecajniji španski list, madridski “El-Mundo”, izabrao ga je 1995. za ličnost godine u svijetu.

Govorio je nekoliko jezika, među kojima su i njemački, francuski i engleski. Autor je većeg broja publicističkih radova i studija te svjetski priznatih knjiga, među kojima su najpoznatije “Islam između Istoka i Zapada”, “Problemi islamskog preporoda” i “Islamska deklaracija”, zbog koje je završio u zatvoru. Godine 1999. objavio je knjigu “Moj bijeg u slobodu”, a 2000. knjigu “Sjećanja”.

Tokom rata od 1992. do 1995. Izetbegović je pokušavao održati dobre veze i s Istokom i sa Zapadom. Bio je izuzetno cijenjen u političkim krugovima kao primjer tolerantnog i mudrog političara, primjer modernog demokrate.

U svom posljednjem javnom nastupu, Izetbegović je poručio građanima BiH da “Srbi budu Srbi, Bošnjaci - Bošnjaci, Hrvati - Hrvati, ali da svi budu malo više Bosanci”, te da je važno da je “Bosna opstala”. 

Oni koji su ga dobro poznavali govorili su da je bio spokojan u svojim posljednjim danima, ali da je bio staložen i razborit čovjek i u najtežim danima za Bosnu i Hercegovinu.

Umro je 19. oktobra 2003. i ukopan na Šehidskom mezarju Kovači u Sarajevu. 

Dženazi je prisustvovalo više od 100.000 osoba, među kojima su bili i brojni međunarodni i domaći zvaničnici.

– Danas se čini prikladnim da i nebo plače iznad BiH – kazao je tada Pedi Ešdaun (Paddy Ashdown), ističući da je Izetbegović bio ličnost koja je uradila više nego bilo ko drugi da osigura opstanak moderne države BiH.