Nebojša Vukanović, profesor historije i geografije, novinar i političar iz Trebinja, u svome novom blogu osvrnuo se na prilike u Srbiji i posljednja dešavanja u vezi s Kosovom nakon izvještaja Aleksandra Vučića koji je usvojen u Skupštini Srbije.
Blog prenosimo u cijelosti:
- Vjerujem da nema Srbina koji je iskreni patriota, kome je stalo do napaćenog naroda i države, a koji se nije osjećao tužno, jadno, poniženo i bijedno slušajući i gledajući cirkuzante i klovnove kako u Narodnoj skupštini Srbije izvode jeftinu predstavu izdaje pod maskama, koju je režirao nedostojni predsjednik Srbije Aleksandar Vučić. Nikada u Srbiji o Kosovu i ozbiljnijoj nacionalnoj temi nisu govorili veći šarlatani, neozbiljne i nedostojne ulizice, i nikada nije izrečeno više praznoslovlja za manje vremena. Stalna nepristojna dobacivanja iz klupe vječite režimske dvorske lude i kadra Službe Vojislava Šešelja samo su pojačala utisak porobljene Skupštine, koju su udvorice, poslušnici i klovnovi slijepo odani Vođi pretvorile u cirkus i jeftinu zabavu za mase.
Prije pola godine bio sam u posjeti parlamentu Azerbejdžana, ali iako vlada despotski, kao pravi autokrata, mnogo je manje aplauza i ulizivanja poslanika parlamenta Azerbejdžana dobio Alijev Mlađi, čija je porodica skoro 30 godina na čelu Azerbejdžana, nego juče Vučić u zgaženoj Narodnoj skupštini Srbije!? Pitaju li se nesretnici, koji sebe zovu poslanicima, čemu i zašto aplaudiraju, i da li je izdaja svog naroda i predaja cijelog Kosova Albancima vrijedna horskih udvorničkih aplauza?
Kao nekad pokojni Đinđić kada je hapsio Miloševića u 3 sata ujutro 1. aprila 2001. godine, kako po američkom vremenu ne bi prošao zadati rok od 6 mjeseci, i Vučić je pred sam istek roka i početka juna 2019. godine, koji su mu očito dali mentori sa Zapada koji su ga i doveli na vlast da odradi dogovorene prljave poslove, počeo je posljednji čin predaje i izdaje Kosova. Od Karlobaga, Karlovca i Virovitice, uz podršku duhovnog oca Šešelja, za sada je došao do Vranja i Leskovca, a gledajući zahtjeve Sulejmana Ugljanina i Bošnjačkog nacionalnog vijeća za autonomiju Sandžaka, rasparčavanja Srbije bi se moglo uskoro i nastaviti nakon „istorijskog pomirenja i dogovora“ s Albancima.
Nije mi samo jasno da Služba nije smislila neki bolji i originalniji spin i drugi izgovor od napada Albanaca na Srbe i demografske propasti Srbije do 2060. godine, ako on ne prizna nezavisnost Kosova i ne pristane da ono ima stolicu u Ujedinjenim nacijama!? Zanimljivo da je nakon ovog Vučićevog upozorenja odmah jutros krenula akcija ROSU na sjeveru Kosova i novo maltretiranje preostalih napaćenih Srba, pa je očigledno da crvena linija između Beograda i Prištine dobro funkcioniše, i da su drugari Hašim i Haradinaj pokrenuli dogovorenu akciju kako bi se sramna sjednica što prije zaboravila, a Vučić izveo novu predstavu, sada glumeći nacionalnog heroja koji štiti svoj narod u 4 opštine, koje je odgurnuo i predao Prištini.
Vučić je posao izdaje i predaje Srba na Kosovu uradio u etapama, od lomljenja glasačkih kutija, gašenja srpskih sudova i svih institucija u srpskim opštinama na sjeveru, do uklanjanja neposlušnih, postavljanja carinskih prelaza Brnjak i Jarinje i uklanjanja prepreka na mostu koji spaja južnu i sjevernu Mitrovicu. Sada je ostalo još samo da Vučić potpiše „pravno obavezujući sporazum“ i omogući Kosovu stolicu u Ujedinjenim nacijama i za 7 godina uspio je da završi posao i zadatke koje su mu dali njegovi mentori, podržavajući preobražaje lažnih radikala u nazadne naprednjake.
Pokušaji prebacivanja odgovornosti na druge, iako je sam bio ministar u Vladi Srbije tokom 1998.-1999. u vrijeme NATO bombardovanja, nemušto traženje izgovora i skrivanja iza naroda i referenduma, govore o ličnosti, karakteru i tankim moralnim normama predsjednika Srbije. Ipak vjerujem da je svjestan, i zbog toga jako nervozan, da mu sva teatralnost, predstave, moć i novci neće pomoći da kupi istoriju, koja će dati konačan sud o njemu, kao i mnogim drugim prije i poslije njega.
Veliki demagog i populista zgazio i okupirao sve institucije države Srbije, želeći apsolutnu vlast i kontrolu nad državom i narodom, a ni Broz i njegova UDBA nisu ovako ponizili Crkvu, kao što to radi Vučić i njegovi poslušnici javno diskreditujući i orkestrirano napadajući neposlušne vladike koji se protive izdaji i predaji Kosova. Sa Grigorijem sam vodio rat 10 godina, najčešće iz samoodbrane, ali bez obzira na sve, nikad nisam iznosio prljavštine koje bi ugrozile položaj same Crkve i ne bih nikada javno govorio o njegovoj navodnoj djeci, kao što to juče radi po Vučićevom nalogu Šešelj, a danima prije režimski mediji. Posebno to ne bi radio kao visoki funkcioner, već bih nastojao da zaštitim žestoko uzdrman ugled Crkve, i kroz institucije se borio da se ona očistiti od nedostojnih. Vršiti pritisak na vladike, prijetiti i ucjenjivati ih da budu saučesnici u izdaji je sramno i nedopustivo, a posebno je sramno ponašanje nedostojnog patrijarha Irineja, koji za srebrenjake podržava Vučića, a ne svoju braću episkope.
Bilo je svakakvih vladara kroz našu burnu, često tragičnu i nesrećnu istoriju, ali bi Vučić svojim ekscentričnom ponašanjem mogao da prevaziđe sve, pa i kralja Milana Obrenovića, kockara i hazardera koji je od velikog rusofila postao podanik Austrije, i čak je predlagao da se odrekne krune, a Srbiji kao pokrajinu pripoji Austro-Ugarskoj. Pitam se kako mi Srbi, s obje strane Drine, napokon ne možemo da prepoznamo i pronađemo nekog dobrog, normalnog i odgovornog da nas vodi u mirnu luku, već uvijek srljamo za devijantnim i neodgovornim iz jedne u drugu ludost, stalno se smanjujući i polako nestajući.
Pošto su Vučić, Martinović, Rističević i ostali nedostojni juče uporno citirali naše velike pisce i intelektualce, sjetih se i ja Pašića i njegovih riječi da nam spasa nema, ali propasti nećemo.
