Na današnji dan, 1. januara 1885. godine, u saobraćaj je pušten prvi sarajevski tramvaj koji je kao pogon koristio konjsku vuču.
Početak razvoja tramvajskog saobraćaja u Sarajevu neraskidivo je vezan za razvoj željezničkog saobraćaja kojim je Austro-Ugarska željela povezati Sarajevo s ostatkom Monarhije.
Prvi voz u Sarajevo je stigao 5. oktobra 1882. godine, a obzirom na to da se tadašnja željeznička stanica nalazila na Pofalićima bilo ju je potrebno adekvatno povezati sa centrom grada.
U avgustu 1884. godine započeta je izgradnja tramvajske pruge dužine tri kilometra od Stare željezničke stanice do Trga oslobođenja.
Prvi sarajevski tramvaj, koji je u saobraćaj pušten 1. januara 1885. godine, mogao je primiti 28 putnika, a vožnja od početne do krajnje stanice trajala je 13 minuta.
Sarajevo u to vrijeme nije zaostajalo za evropskim gradovima u tehnološkim inovacijama.
Sarajevski tramvaj je elektrifikovan 1. maja 1895. godine kada je novom trasom od Stare željezničke stanice preko Obale Kulina bana do Latinske ćuprije počeo saobraćati prvi električni tramvaj u Sarajevu.
Veliku ekspanziju tramvajski saobraćaj je doživio nakon Drugog svjetskog rata, a tehnološki vrhunac zabilježen je dolaskom zglobnih tramvaja marke ČKD koji su krajem 70-ih i početkom 80-ih godina zamijenili „vašingtonce“ koji su sarajevskim ulicama saobraćali od početka 60-ih godina.
Najprepoznatljiviji model tramvaja u Sarajevu i dan danas je ČKD Tatra K2YU. On i dalje neumorno „tutnja“ sarajevskim ulicama, četiri decenije nakon što je stigao u grad na Miljacki.
Većina ovih tramvaja uništena je tokom opsade Sarajeva od posljedica granatiranja, međutim, nekoliko njih i dalje prkosi vremenu i prevozi neke nove generacije prepoznatljivom trasom od Ilidže do Baščaršije.
Infrastruktura tramvajskog saobraćaja u Sarajevu danas je u veoma lošem stanju. Dok čekaju bolje dane za svoj gradski prevoz, Sarajlijama ne preostaje ništa drugo nego da se prisjećaju slavne prošlosti svog grada u kojem je tramvaj kao sredstvo javnog prevoza već odavno postao neotuđivi dio gradskog identiteta.