Februar je najkraći mjesec u godini, ima 28 ili 29 dana, kada je prestupna godina. Naime, prema legendi, ovaj mjesec nije ni postojao sve dok ga Numa Pompilije, drugi od sedam rimskih kraljeva, nije dodao u kalendarsku godinu. Broj dana u ovom mjesecu se često mijenjao, sve dok 44. godine prije nove ere, nije dobio konačnu brojku.
Otkada je izmišljen februar, on je reformatorima kalendara uvijek služio kao zgodno mjesto gdje mogu ispravljati greške i da vrše korekcije kalendara. U najstarije doba drevnog Rima, kalendar je imao svega deset mjeseci. Šest mjeseci je trajalo po 30 dana, a četiri po 31 dan. Godina je počinjala martom, a završavala krajem decembra. Nakon decembra dolazio je period koji se jednostavno nije računao, to jeste, dani se nisu brojali sve do dolaska ljepšeg vremena.
Da bi popunio ovu prazninu za vrijeme zime, Numa Pompilije odlučio je da kalendaru doda još dva mjeseca, januar i februar, ali tako da kalendarska godina traje 354 dana. Tada je u upotrebi bio lunarni kalendar, a godina po njemu traje 354,38 dana.
