Nakon dugog perioda suše, kiša donosi osvježavajući miris okolini. Razlog nastanka leži u hemiji koja mami naučnike, pa čak i proizvođače parfema da “love” ovaj miris.

Bakterije, biljke, pa čak i munje potencijalno igraju ulogu u stvaranju prijatnog mirisa nakon oluje. Poznat kao “petrikor”, za ovim istrajnim mirisom mnogi naučnici i proizvođači parfema tragaju već dugo vremena. 

Miris su imenovali australski istraživači 1960. godine. Topli, zemljasti miris koji osjećamo nakon kiše proizvod je bakterija koje nastaju nakon kišnog perioda.

- Ovi stvorovi obiluju u tlu. Kada kažete da osjećate miris vlažne zemlje, ono što ustvari osjećate je molekul koji proizvodi određen tip bakterije - objašnjava za BBC profesor Mark Batner, molekularni biolog u Džon Ins centru.

Molekul, geozmin, proizvod je streptomicete. Ove bakterije se, također, koriste u proizvodnji komercijalnih antibiotika. Kapljice vode koje padaju na zemlju uvjetuju oslobađanje geozmina u zrak, stvarajući ga u izobilju nakon kišnih perioda.

- Mnoge životinje su osjetljive na ovaj miris, ali ljudi pogotovo - dodaje profesor Batner.

Uloga munja je izuzetno bitna u procesu stvaranja mirisa. Munje stvaraju čist, oštar miris ozona, omogućujući okolini da poprimi miris prirode.