Najpoznatiji rani selfi svakako je onaj koji je velika kneginja Anastasija Nikolajevna napravila ispred svog ogledala u oktobru 1914. godine, ali nju je za tačno 75 godina preduhitrio danas malo poznati pionir fotografije. 

Prije nekoliko godina svi su pričali o selfijima, o kojima više niko ne priča, i to iz jednog dobrog razloga: selfiji su sada svuda oko nas i skoro svaka treća slika koju vidite na društvenim mrežama je selfi. 

Pa zašto bi se onda o tome govorilo, kad je to postalo normalno? 

Niko ni o struji ne priča sve dok ne dođe do „prekida snabdijevanja električnom energijom“, zar ne?

Ali ono što je posebno interesantno u vezi sa selfijem kao fotografskom formom leži u tome što je nekako očigledna, a opet tako kasno „otkrivena“, i to tek s pojavom prednjih kamera na pametnim telefonima protekle decenije. 

To je posebno nevjerovatno ako se ima u vidu jedna činjenica koja glasi: prvi fotografski portret i prva namjerna slika na kojoj se nalazi čovjek bila je selfi.

Kažemo „namjerna slika na kojoj se nalazi čovjek“ zato što su se na slici pariskog Bulevara du Tampl autora Luja Dagera (Louis Daguerre) sasvim slučajno zadesila dvojicu ljudi. 

U pitanju su bili čistač cipela i njegova mušterija koji su dovoljno dugo stajali u istom položaju da budu uhvaćeni na snimku, jer je vrijeme ekspozicije trajalo dvanaestak minuta (zbog čega se ne vidi saobraćaj, iako je bila u pitanju prometna saobraćajnica).

A ovaj prvi namjerni fotoportret, koji je ujedno i prvi selfi, djelo je američkog pionira fotografije Roberta Kornelijusa (Cornelius, 1809.-1893.), čovjeka rođenog u Filadelfiji. 

Njegov otac je 1783. godine emigrirao iz Amsterdama.

Robert se u mladosti posebno zanimao za hemiju, a 1831. počeo je raditi kod oca u radionici za poliranje srebra i metala. 

Interesiranje za fotografiju javilo mu se nakon što ga je pronalazač i fotograf Džozef Sakston (Joseph Saxton) zamolio za izradu srebrene pločice za njegov dagerotip. Dagerotipija je jedna od prvih fototehnika koju je razvio upravo Luj Dager. 

Kornelijus je baš tehnikom dagerotipije izradio ovaj selfi koji vidite, i to ispred očeve radnje kada je imao 13 godina, u oktobru 1839. 

Vrijeme ekspozicije u njegovom slučaju trajalo je između 10 i 15 minuta i tokom tog perioda morao je sjediti nepokretan da bi bio uslikan.

Na drugoj slici koju smo priložili možete vidjeti najpoznatiji rani selfi, onaj koji je u oktobru 1914. godine ispred svog ogledala izradila velika kneginja Anastasija Nikolajevna. 

Kornelijusov portret nije u užem smislu selfi jer on nije u rukama držao aparat, ali Anastasijin jeste. Ipak, nju je u tom smislu preduhitrila nepoznata žena koja se oko 1900. godine, također, slikala u ogledalu.