Za Vikinge smo uvijek mislili da su plavokosi skandinavski ratnici koji su ratovali i pljačkali širom Evrope. Mislili smo, zapravo, da znamo sve o Vikinzima. No, nova istraživanja sugeriraju da nismo upravu.
U najvećoj studiji te vrste, objavljenoj u časopisu Nature Wednesday, istraživači su otkrili da su mnogi Vikinzi zapravo imali smeđu kosu, te da nisu bili samo iz Skandinavije. U šestogodišnjem istraživanju arheolozi i akademici koristili su DNK tehnologiju za analizu više od 400 vikinških kostura iz nalazišta u Skandinaviji, Grenlandu i Velikoj Britaniji.
Otkrili su da Vikinzi nisu samo potjecali iz Skandinavije - u svojoj su krvi imali i gene iz Azije i Južne Evrope. Studija, koju su proveli akademici sa Univerziteta Kembridž u Velikoj Britaniji i Univerziteta u Kopenhagenu, otkrila je da su groblja Vikinga u Škotskoj sadržavala lokalno stanovništvo koje je možda preuzelo "vikinški identitet".
Istraživači kažu da njihovi nalazi poništavaju mnoge predstave o Vikinzima.
- Rezultati mijenjaju percepciju ko su zapravo bili Vikinzi. Historijske knjige morat će se ažurirati - rekla je Eske Willerslev, saradnica sa St John's koleža u Kembridžu.
Novo istraživanje dovodi u pitanje tradicionalnu sliku plavokosih Vikinga, jer "mnogi su imali smeđu kosu i bili pod uticajem genetskog dotoka izvana Skandinavije". Studija je također otkrila genetske razlike između različitih populacija Vikinga unutar Skandinavije, što sugerira da su različite grupe bile izoliranije nego što se prije mislilo.
Dva kostura pronađena na Orkneju, na sjeveroistočnoj obali Škotske, koja su imala DNK sličan današnjim Ircima i Škotima, a pokopana su u grobovima u vikinškom stilu. To sugerira da su možda preuzeli identitet Vikinga, kažu istraživači.
Riječ "Viking" dolazi od skandinavskog izraza "vikingr", što znači "gusar", a doba Vikinga odnosi se na razdoblje srednjeg vijeka između 800. i 1050-ih, objasnili su istraživači. Poznato je da su Vikinzi putovali Evropom i morem. Mnoge od tih ekspedicija uključivale su pljačke samostana, ali Vikinzi su trgovali i robom poput krzna, kljova i masti od tuljana. Istraživači su otkrili da su ove muške pljačkaške grupe činili prijatelji, članovi porodica i susjedi.
Prikupljeni podaci također će biti korisni u proučavanju prirodne selekcije u prošlosti, prema riječima glavnog autora Fernanda Racime, docenta na Univerzitetu u Kopenhagenu. Rekao je da podaci "omogućuju da razumijemo kako se odvijala prirodna selekcija prije, za vrijeme i nakon vikinških pokreta širom Evrope".
Genetsko nasljeđe Vikinga i danas je prisutno, rekli su istraživači, s procjenom da 6 posto ljudi u Velikoj Britaniji i 10 posto ljudi u Švedskoj nose vikinšku DNA u svojim genima.
