Nova studija pokazala je da je samo 30 posto ljudi koji imaju virus korona "odgovorno" za širenje virusa. Istraživanje je sprovedeno u Hong Kongu, a naučnici su analizirali stotine Covid - 19 slučajeva između januara i aprila ove godine. Pokazalo je da su za širenje ovog virusa u najvećem broju slučajeva odgovorni superprenosioci. Ta pojava označava situaciju kad jedna zaražena osoba inficira veliki broj ljudi na jednom mjestu.
- To je ono što smo do sada utvrdili. Superprenošenje javlja se češće nego što smo očekivali, u mjeri koju je teško objasniti slučajnošću. Frekvencija superprenošenja premašuje ono što smo mogli da zamislimo. - rekao je koautor studije Ben Kauling.
Tokom istraživanja, Kauling i njegove kolege analizirali su više od 1.000 slučajeva Covida-19 u Hong Kongu. Gotovo 350 slučajeva moglo je da se poveže sa lokalnim širenjem, dok su ostali bili pacijenti koji su se vraćali iz drugih zemalja. Naučnici kažu da je superprenošenje primarni način transmisije u gradovima. Utvrdili su da postoji veza između 80 posto slučajeva infekcije sa događajima na kojima je bio prisutan superprenosilac, prije svega većim okupljanjima na zatvorenom, kao što su vjenčanja, okupljanja u barovima.
Istraživanje je pokazalo da su društvena okupljana doprinijela većem broju sekundarnih slučajeva infekcije, u poređenju sa izlaganjem virusu u porodici ili na poslu. Ispostavilo se da 70 posto pacijenata koji su učestvovali u studiji nije prenijelo virus korona nikom drugom.
- Ako bismo mogli da sprečimo pojavu superprenošenja, to bi sačuvalo većinu ljudi - kaže Kauling.
Događaji na kojima je došlo do pojave superprenošenja zabilježeni su i u drugim zemljama. U Južnoj Koreji je u februaru jedna osoba u crkvi zarazila 43 ljudi, u Vašingtonu je jedan pjevač zarazio 53 ljudi na okupljanju tokom marša na nekom događaju, a u Njujorku je jedan advokat prenio koronavirus na više od 100 osoba u lokalnoj zajednici.
Pojačano praćenje kontakata i testiranje što većeg broja sumnjivih slučajeva, smatra Kauling, moglo bi da pomogne u otkrivanju izvora najvećeg broja slučajeva. U tom slučaju, "ciljane" izolacije bile bi moguće, dok bi ostatak zajednice mogao da se vrati uobičajenim aktivnostima.