Na današnji dan prije tri godine Filip Zavadlav počinio je trostruko ubistvo u Splitu. U krvavom piru ubio je Marina Bobana (25), Juricu Torlaka (37) i Marina Ožića Paića (25). Iako je Zavadlav u februaru 2021. godine osuđen na 40 godina zatvora, ta je presuda ukinuta, a novo suđenje trebalo bi mu početi krajem ovog mjeseca.

Ponovno će mu se suditi jer je sud ukinuo dio prvostepene presude oko optužbe da je planirao osvetu osobama iz narkomanskog miljea koje su iznuđivale, prijetile i fizički napadale njegovog brata, i njega lično. 

Proglašen neuračunljivim

Zavadlav je 11. januara 2020. sa 37 metaka iz automatske puške u splitskom Varošu ubio Bobana, Torlaka i Ožića Paića koji su se u vrijeme ubistva nalazili na biciklima.

Samo nekoliko sati nakon krvoprolić​a predao se policiji naočigled prisutnih. Za svako ubistvo dosuđeno mu je po 15 godina zatvora, za nedozvoljeno držanje oružja osuđen je na godinu dana, a za ugrožavanje bezbjednosti na dvije godine zatvora, što je sve objedinjeno kaznom od 40 godina, piše "Večernji list".

Tokom suđenja ispitani su brojni svjedoci, pregledani video snimci, a psihološko-psihijatrijskim vještačenjem Filip Zavadlav je proglašen neuračunljivim.

- U potpunosti negiram počinjenje krivičnog djela koje mi se stavlja na teret. Ja to nisam uradio, zašto bih ja uradio tako nešto? Ja nisam kriv! Tražim da me oslobodite optužbe i da budem nominovan za dodjelu Nobelove nagrade za mir – branio se Zavadlav i šokirao izjavom na sudu.

Miljenik ženske populacije

Prema optužnici, Zavadlav se tereti da je protivzakonito nabavio automatsku pušku kalašnjikov sa većom količinom municije, te je tog dana oko 15.35 sati naoružan takvim oružjem došao na područje Šperuna u Velom Varošu.

Nakon što je uhapšen, za Zavadlava su otvorene brojne grupe podrške na Facebooku, a u zatvor su mu počela stizati pisma podrške, posebno od strane ženske populacije. Dobijao je na desetine pisama sedmično u kojima su mu djevojke iskazivale ljubav, nudile čak i brak, govorile da će ga čekati, nazivale ga herojem.

U jednom trenutku u ćeliji je imao toliko darova i pisama da više nije znao šta će sa njima.