Državljaninu Litvanije koji je u Sloveniji bio osuđen za pljačku banke Evropski sud za ljudska prava dodijelio je odštetu jer su mu tokom suđenja osigurali prevoditelja za ruski, a ne njegov materinji litvanski jezik, a na ruski su bili prevedeni i dokumenti te izjave svjedoka koji su mu prezentirani tokom suđenja 2002. godine.
Najprije je na slovenskim sudovima pokrenuo postupak zbog navodnog kršenja ljudskih prava i prava na pošteno suđenje jer nije imao prava uvida u spis na materinjem jeziku i tražio 80.000 eura.
Vrhovni i ustavni sud Slovenije odbili su njegovu tužbu, s ocjenom da mu ljudska prava nisu bila kršena jer je razumio ruski jezik i na ruskom komunicirao s advokatom i sudskim vijećem, no žalio se u Strazburu i dobio odštetu od 6.400 eura za neimovinsku štetu, a Slovenija mu mora vratiti i 2.500 eura sudskih troškova.Evropski sud za ljudska prava konstatirao je da slovenski sudovi nisu provjerili zna li osuđeni Litvanac ruski jezik u tolikoj mjeri da se njime na procesu može braniti. Suci u Strazburu odbacili su argumentaciju slovenskog ustavnog suda da se moglo predvidjeti da se dobro služi ruskim jezikom kojim se u Litvaniji služi dosta stanovnika.
Za presudu da su mu bila kršena ljudska prava, odnosno pravo na pošteno suđenje glasovalo je 5 sudaca senata Evropskog suda za ljudska prava, a protiv su bili sutkinja iz Austrije i sudac iz Slovenije.
