U iskopavanjima na indonezijskom otoku Sulavesi otkrivena su dva jedinstvena i smrtonosna predmeta stara oko 7.000 godina – sječiva napravljena od zuba tigar ajkule, piše Phys.org.
Najstariji dokazi
Ova otkrića, objavljena u žurnalu Antiquity, spadaju u najstarije dokaze o korištenju ajkulinih zuba u kompozitnom oružju. Prije ovih iskopavanja najstarija pronađena sječiva od ajkulinih zuba bila su stara manje od 5.000 godina.
Međunarodni tim stručnjaka koristio je kombinaciju naučne analize, eksperimentalne reprodukcije i posmatranja ljudskih zajednica da utvrdi da su dva modificirana zuba ajkule bila zakačena za dršku kao sječiva. Najvjerovatnije su korišteni u ritualima ili ratu.
Dva ajkulina zuba otkrivena su tokom iskopavanja kao dio indonezijsko-australskog arheološkog programa. Oba primjerka su nađena u arheološkom kontekstu koji pripada kulturi Toalean, enigmatskom društvu koje je naseljavalo jugozapadni Sulavesi od prije oko 8.000 godina do nepoznatog perioda u skorijoj prošlosti.
Oružje je napravljeno od zuba tigar ajkule, koja je bila duga oko dva metra. Oba zuba su probušena.
Potpuno očuvan zub otkriven u pećini Lijang Paninge ima dvije rupe na korijenu, dok je drugi pronađen u pećini Lijang Bulu Sipong 1 i ima jednu rupu, ali je slomljen i vjerovatno je i on nekad imao dvije rupe.
Fiksirani za dršku
Mikroskopsko proučavanje zuba pokazalo je da su bili fiksirani za dršku korištenjem biljnih kanapa i supstance nalik lijepku. Taj lijepak bio je kombinacija minerala, biljaka i životinjskih materijala.
Sličan sistem povezivanja viđen je kod mnogih kultura u Pacifiku.
Ispitivanje ivica pokazalo je da je svaki zub bio korišten za bušenje, sječenje i uklanjanje kože i mesa. Međutim, ima mnogo više oštećenja nego što bi nastalo tokom hranjenja ajkule.
Iako ovi ostaci ukazuju da su pripadnici kulture Toalean koristili noževe od ajkulinih zuba kao svakodnevni alat, etnografski, arheološki i eksperimentalni podaci sugeriraju nešto drugo.
- Naši eksperimenti pokazali su da su noževi od ajkulinih zuba bili jednako efikasni u pravljenju dugih posjekotina na koži kada se koristi za napad u borbi, kao i za obradu svinjetine. Jedini negativan aspekt je taj što se ovakvo sječivo brzo tupi, prebrzo da bi se svakodnevno koristilo. Ta činjenica vjerovatno objašnjava zašto su ovakvi noževi korišteni samo za sukobe i ritualne aktivnosti - naveli su naučnici u studiji.
U mnogim kulturama
Noževi od ajkulinih zuba koriste se u mnogim kulturama u Pacifiku i do sada su otkrivani u Polineziji, Mikroneziji, Havajima, Meksiku…, piše Telegraf.
