Na današnji dan 1962. godine, u Sarajevu je rođen Edin Dervišhalidović poznatiji kao Dino Merlin, bh. pjevač, kantautor i kompozitor, prozvan muzičkim čarobnjakom. Snimio je do sada više od 200 pjesama od kojih su mnoge evergrini, najpoznatije i najslušanije u regiji.
Dino je djetinjstvo proveo u rodnom gradu, gdje se i školovao. Godine 1983., osnovao je grupu "Merlin" za koju je pisao tekstove, muziku i pjevao, postavši tako jedan od najmarkantnijih frontmena u bivšoj SFR Jugoslaviji.
Solo karijera
Solo karijeru Dervišhalidović je započeo 1991. godine pod scenskim imenom "Dino Merlin". Tekstovi za masovnu publiku, proizašli iz ličnog iskustva, jedan su od glavnih razloga koji mu omogućava da na bosanskoj i regionalnoj muzičkoj sceni slovi za jednog od najvećih autora.
Od 1991. do danas, snimio je mnogo albuma, od kojih je album "Sredinom" (2000) bio jedan od najprodavanijih, ako ne i najprodavaniji album na području čitave Jugoistočne Evrope.
Na svoju dugu listu uspjeha, Dino je dodao i tri učešća na Eurosongu. U prvom ikad učešću BiH 1993. bio je autor muzike i koautor teksta s Fahrudinom Pecikozom za pjesmu “Sva bol svijeta” koju je izveo Muhamed Fazlagić Fazla. Drugi put u Jerusalemu, 1999. godine, predstavio je Bosnu i Hercegovini autorskom pjesmom “Putnici”, u duetu s Beatris Pulot (Beatrice Poulot), te osvojio sedmo mjesto. Na 56. Eurosongu u Njemačkoj ponovo je predstavljao BiH autorskom pjesmom "Love in Rewind", kada je prvi put Dino jednu pjesmu otpjevao na engleskom jeziku. Osvojio je šesto mjesto te nadmašio svoj plasman iz 1999. u Jerusalemu. S velikim uspjehom učestvovao je i na nekoliko međunarodnih festivala (Danska, Turska, itd.). On je i autor prve bosanskohercegovačke himne "Jedna i jedina".
Od 2012. do 2018. godine obavljao je funkciju prvog predsjednika Skupštine Udruženja AMUS.
Popularnost Dine Merlina i danas je ogromna, što dokazuju njegovi spektakularni koncerti koje održava u najvećim dvoranama širom regije, a za koje se karte rasprodaju u nekoliko sati.
Rođen italijanski kompozitor Đirolamo Freskobaldi
1583. - Rođen italijanski orguljaš i kompozitor Đirolamo Freskobaldi (Girolamo Frescobaldi), najveći majstor svog vremena na orguljama. Bio je preteča Johana Sebastijana Baha (Johann Sebastian Bach) kompozicijama za orgulje, koje je obogatio novim izražajnim sredstvima. Komponovao je tokate, kancone, fantazije za orgulje, madrigale, motete.
1733. - Umro francuski kompozitor Fransoa Kupren (François Couperin), centralna ličnost muzičkog života Pariza početkom 18. vijeka. Bio je dvorski klavsenista i muzički učitelj djece kralja Luja XIV. Napisao je metodiku "Umjetnost sviranja na klavsenu" i značajan je kao kompozitor programskih klavsenskih svita u rokoko stilu, poput "Komada za klavsen".
1852. - U Šibeniku je rođen književnik Simo Matavulj, jedan od najznačajnijih regionalnih predstavnika realizma u književnosti. Njegova najpoznatija djela su roman “Bakonja fra Brne” i pripovijetka “Pilipenda”. U rodnom Šibeniku Simo je završio osnovnu školu i nižu gimnaziju, a u Zadru učiteljsku školu, nakon čega je kao učitelj radio u raznim dalmatinskim selima i bio nastavnik Srpske pomorske zakladne škole u Srbini kod Herceg Novog. Od 1881. godine boravio je u Crnoj Gori, gdje je radio kao nastavnik gimnazije, nadzornik škola, urednik službenih novina i nastavnik kneževe djece, odakle je, 1887., otišao u Zaječar, a potom u Beograd, radeći kao nastavnik gimnazije i činovnik presbiroa. Matavulj je napisao sedamdesetak pripovijetki i novela, objavljenih u zbirkama: „Iz Crne Gore i Primorja“, „Iz primorskog života“, „Iz beogradskog života“, „Iz raznijeh krajeva“, „S mora i s planine“, „Sa Jadrana“, „Primorska obličja“, „Beogradske priče“, „Život i nemirne duše“, te dva romana: „Uskok“ i “Bakonja fra Brne”. Osim toga, ostavio je dvije drame, nekoliko svezaka putopisa, uspomena i književnih članaka razne sadržine, a najznačajnije djelo iz te oblasti mu je „Bilješke jednog pisca“, što je, ustvari, jedna vrsta autobiografije. Preminuo je u Beogradu 20. februara 1908. godine.
1888. - Rođen francuski pjevač i glumac Moris Ševalije (Maurice Chevalier), zaštitni znak francuske muzičke komedije, koji je plijenio šarmom, lakoćom i neusiljenošću pjevačkog i glumačkog manira. Najzapaženije uloge ostvario je u filmskim muzičkim komedijama. Napisao je autobiografiju "Moj put i moje pjesme". Filmovi: "Ljubavna parada", "Nasmijani poručnik", "Vesela udovica", "Šutnja je zlato", "Imao sam sedam kćeri", "Život za karijeru", "Žiži", "Fani", "Ljubav popodne".
1897. - Francuska nuklearna fizičarka i hemičarka Irena Kiri (Irene Curie), kćerka nobelovaca Pjera i Marije Kiri (Pierre i Maria), rođena je na današnji dan. Sa suprugom Žanom Frederikom Žoliom (Jean Frédéric Joliot), 1935. godine, podijelila je Nobelovu nagradu za hemiju. Prvi su stvorili vještačke radioaktivne supstance: nuklide fosfora, azota, silicija. Eksperimentalno su dokazali da se svjetlost može preobratiti u čestice (stvaranje iz gama-kvanta pozitrona i elektrona).
Rođen američki atletičar Džesi Ovens
1913. - Rođen američki atletičar afričkog porijekla Džesi Ovens (Jesse Owens), legendaran po svom četverostrukom trijumfu na Olimpijskim igrama u Berlinu, 1936. godine, kada je osvojio četiri zlatne medalje: na 100 metara, u skoku u dalj, na 200 metara, te kao član američke štafete trijumfirao na 4 x 100 metara. Džesijev podvig ostao je nenadmašen 48 godina, sve do Olimpijskih igara u Los Angelesu, gdje je sve to ponovio njegov nasljednik Karl Luis (Carl Lewis). Svoju popularnost Džesi je iskoristio da bi, nakon napuštanja atletske staze, dobio posao DJ-a u jazz klubu u Čikagu. Godine 1976., tadašnji predsjednik SAD Ford dodijelio mu je odlikovanje "Presidential Medal of Freedom", a kasniji predsjednik Džordž Buš (George Bush) ga je posmrtno, 1990. godine, odlikovao medaljom "Congressional Gold Medal". Ovens je preminuo u 67. godini, od raka pluća, 31. marta 1980.
2005. - Umro njemački sportist Fric Šilgen (Fritz Schilgen), koji je zapalio olimpijski plamen na Olimpijskim igrama 1936. u Berlinu.
2010. - Preminuo Klod Šabrol (Claude Chabrol), francuski filmski režiser, jedan od najistaknutijih umjetnika francuskog “novog vala”, grupe reditelja koji su postigli uspjeh na prelazu iz 1950-ih u 1960-e. Kao i ostali reditelji iz tog perioda, Šabrol je objavljivao filmske kritike u utjecajnom filmskom časopisu “Cahiers du cinéma”, prije vlastite karijere u kinematografiji. Često opisivan kao najtradicionalniji u “novom valu”, Šabrol je uspješno održavao plodnu karijeru i popularnost tokom pedesetogodišnje karijere.