Prošlo je 20 godina otkad je iz Kazneno-popravnog zavoda Sarajevo pobjegao opasni kriminalac i terorista, Francuz Lionel Dimon (Dumont, 43), a sve okolnosti ovog bijega ni nakon toliko godina još nisu razjašnjene.
- Njega je politika pustila - uvjeren je i danas jedan od istražitelja, smatrajući da pojedinci u najmoćnijim političkim strukturama nisu htjeli da Dimon bude odveden na saslušanje u Francusku zbog svega što je znao o dešavanjima u BiH.
Dimon je zajedno sa svojim saučesnikom Moludom Bugelanom (Mouloud Boughelan) osuđen u Zenici na 20 godina zatvora zbog pljačke benzinske pumpe u zeničkom naselju Raspotočje 1997. godine, gdje je jedan policajac ubijen, te zbog napada na prodavnicu oružja “Autotech” u Zenici, kada je smrtno stradao čuvar radnje.
On je, također, bio vođa “bande iz Rubea”, grupe kriminalaca optužnih za niz bombaških napada u Lilu 1996. godine. Poslije suočavanja s optužbama boravio je u BiH, gdje je 1997. godine uhapšen nakon dvostruke pljačke u Zenici. Pronađen je u stanu koji je bio vlasništvo tadašnjeg MUP-a BiH.
Zatvorsku kaznu izdržavao je u Zenici, ali je nakon tuče s jednim osuđenikom prebačen u Sarajevo, odakle je pobjegao nekoliko dana prije nego što je trebao biti izručen Francuskoj.
Iz sarajevskog zatvora pobjegao je sa 20-godišnjim Edinom Džihanom uvečer 26. maja 1999. godine dok je straža gledala prijenos finala Kupa prvaka u fudbalu između Bajerna i Mančester junajteda.
Dimon i Džihan su te noći prošli i kroz kuhinju, koja je, mimo zatvorskih pravila, bila otključana.
Željezne rešetke su presjekli, najvjerovatnije, aparatom koji im je dostavljen izvana te se prebacili u dio koji pripada sudskim institucijama. Prema ovoj zvaničnoj verziji, u prostorijama Suda u prizemlju zgrade skinuli su željeznu rešetku s prozora, a potom jednostavno išetali na sporednu ulicu. Džihan i Dimon pobjegli su na teritorij Republike Srpske. Tri dana kasnije, Džihan je uhapšen u Sarajevu, a četiri godine kasnije Dimon u Njemačkoj.
Dimon je u sarajevskom zatvoru imao izvjesnu slobodu. Telefonirao je, primao posjete i pričao na francuskom jeziku s određenim osobama, a da to nije snimano, niti je ikada prilikom posjeta bio prisutan i prevodilac.
Godinama kasnije posumnjalo se da je upravo na taj način organizirao svoj bijeg. Osim toga, utvrđeno je da Dimon i Džihan nisu mogli sami izvesti ovakav bijeg te da su imali pomagače iznutra.
- Trebalo bi im duže vremena da isijeku rešetke u zatvoru, a bili bi i bučni. To je moralo ranije biti pripremljeno, odnosno prerezano. U svakom bijegu iz zatvora imate pomagače izvana i unutar zatvora. Džihan mu je vjerovatno trebao jer je poznavao Sarajevo, dok Dimon nije dobro poznavao ovaj teritorij te ne bi znao kuda krenuti nakon bijega – govorili su poznavaoci ovog događaja.
Zvanična istraga nikad nije utvrdila ko su ostali pomagači Dimonovog bijega.
Lionel Dimon alias Bilal ili Hamza rođen je 29. januara 1971. godine u Rubeu (Lil) u Francuskoj. Studirao je na Univerzitetu u Lilu. Ovaj dobrovoljac francuske vojske učestvovao je u trupama u UN operaciji “Vratiti nadu” u Somaliji. Prešao je na islam, a u oktobru 1993. vratio se u Francusku.
Dimon je u Parizu podnio zahtjev za angažman u nekoj nevladinoj humanitarnoj organizaciji u Bosni. U BiH dolazi u maju 1994., da bi do kraja 1995. godine pod imenom Abu Hamza bio u brigadi “El Mudžahid” u Zenici.
Tokom druge polovine 1995. godine učestvuje u borbama u teslićkom i vozućkom kraju. Početkom 1996. godine, nakon vjenčanja s A. J., živi u Zavidovićima, potom u jednom selu kod Travnika te u Zenici. Neposredno prije bijega iz Sarajeva njegov brak je poništen.
Do septembra 2003. godine sa suprugom Njemicom Dimon je živio povučeno u prefekturi Njigata, oko 250 kilometara sjeverno od Tokija, radeći u privatnoj kompaniji za prodaju automobila, čiji je vlasnik bio Pakistanac. Prema pisanju japanske štampe, u julu 2002. godine infiltrirao se u Japan sa zadatkom da oformi mrežu El-Kaide.
Nakon Japana, Dimon je otišao nakratko u Maleziju, a potom u Njemačku, gdje je uhapšen u decembru 2003. godine u jednoj hotelskoj sobi kod Minhena. Pet mjeseci nakon hapšenja izručen je Francuskoj, u kojoj je 2001. u odsustvu osuđen na doživotnu robiju zbog učešća u planiranju terorističkog napada na učesnike samita Grupe 7 u ovoj zemlji 1996. godine, napada na policijsku stanicu, kao i za oružanu pljačku te niz bombaških napada. Ponovo mu je suđeno u Francuskoj i ovaj put osuđen je na 30 godina zatvora.