U samoj završnici sedmice objavljena je informacija o tome da je u akciji Europola i Eurojusta uhapšeno sedam osoba zbog sumnje da su oformili međunarodnu mrežu za krijumčarenje vatrenog oružja, uključujući jurišne puške i granate, u zapadnu Evropu sa zapadnog Balkana.

Do hapšenja se, kako je objavljeno, došlo nakon niza koordinisanih racija u Francuskoj, Španiji i Bosni i Hercegovini.

Tako je otkrivena nova mreža krijumčarenja oružja sa zapadnog Balkana, a izvještaj kaže da je zaplijenjeno 25 jurišnih pušaka tipa AK, 126 ručnih bombi raznih vrsta, 25 kg AK municije, jedan mitraljez i jedna puška.

Ova vijest nas je u jeku političke krize i raznih previranja podsjetila na to da smo glavna ruta za trgovinu oružjem, ali i da živimo u zemljama čiji građani spavaju s oružjem pod jastukom.

Skoro svake godine Globalni indeks organizovanog kriminala (GI-TOC) pokazuje da je trgovina oružjem koja uključuje šest zemalja zapadnog Balkana stalno viša nego u cijeloj Evropi, dok je Bosna i Hercegovina gore pozicionirana nego druge zemlje regiona.

Štaviše, iz GI-TOC-a upozoravaju da je BiH posljednjih nekoliko decenija postala poznata kao zemlja porijekla krijumčarenog naoružanja, ali i kao zemlja tranzita.

Uostalom, i bez takvih izvještaja svima je jasno da je naša zemlja preplavljena oružjem i da brojke govore više od svakog upozorenja.

Tema trgovine oružjem i stotine hiljada nelegalnog naoružanja u našoj zemlji, premda krajnje ozbiljna, u BiH se godinama gura pod tepih.

Uzalud je, izgleda, to što je svima jasno da više oružja dovodi i do porasta nasilja i da nas iz Evrope upozoravaju da je naša zemlja u epicentru međunarodne trgovine oružjem.

I dok je Evropa godinama zabrinuta, ali i glasna o ovom pitanju, jer oružje lako prelazi granice, mijenja vlasnike i završava u rukama kriminalaca i raznih bandi, kod nas se na taj problem uglavnom šuti. Naravno, najlakše se praviti kao da nas se to ne tiče.