Elektrokardiogram (EKG) predstavlja zapis električne aktivnosti našeg srca na površini kože. Snimanje je potpuno bezbjedno i bezbolno, i za ovu dijagnostičku metodu ne postoje kontraindikacije. Njime se kontrolira rad srca i kako ono reagira na nadražaje i impulse koji iniciraju njegove kontrakcije. 

Linija EKG sastoji se od serije talasa koji su obilježeni slovima P, R, S, T, i ponekad U. Prvi (P) bilježi reakciju pretkomora srca na početku impulsa. Kompleks talasa R, S bilježi reakciju komora na impuls, dok talas T predstavlja reakciju komora na kraju kontrakcije.

Rastojanja između talasa su intervali. Na osnovu karakterističnih promjena u obliku talasa i dužini intervala između njih, analizom EKG zapisa mogu se otkriti razni poremećaji u stvaranju ili sprovođenju srčanih impulsa, promjene u veličini srčanih šupljina i funkciji srčanih zalistaka, smanjenje protoka krvi kroz krvne sudove srca, promjene na srčanoj kesi.

Standardni EKG pregled traje oko pet minuta. Pacijent leži, a posebno obilježene elektrode elektrokardiografa stavljaju se na površinu tijela - članke ruku i nogu i iznad srca na grudnom košu. Nakon priprema radi se snimanje elektrokardiograma na posebnom papiru.

U nekim situacijama neophodno je pomoću posebnih uređaja kontinuirano snimati EKG (holter) što može da traje 24 sata ili duže.

EKG se obavezno radi kada pacijent ima simptome ili znake oboljenja srca i ako postoji sumnja na bolesti i stanja koja mogu da se odraze na rad srca (različiti metabolički i elektrolitski poremećaji).

Također, EKG treba uraditi i osobama koje su imale neobjašnjive gubitke svijesti ili kolapse, jer njihov uzrok mogu često biti ranije neprepoznate bolesti srca.