„Hapšenje Skake je dio šireg plana za oslabljivanje najjače stranke Bošnjaka“, „SDP je i prošli put hapsio i sudio, pa je izgubio izbore“, "Bošnjaci se pretvaraju u građane drugog reda“…

Ovo su neke reakcije koje su stizale od SDA i Bakira Izetbegovića na posljednja hapšenja za teški kriminal visokih funkcionera ove stranke Senaida Memića i Abdulaha Skake. Naravno, praksa je to davno uspostavljena, pa je tako Izetbegović i optužnicu i presudu protiv Fadila Novalića svojevremeno proglasio „udarom na Bošnjake“.

Islamofobija države

Naravno, mnogo oštrije reakcije dolazile su od stranačkih medija koji sva spomenuta hapšenja interveniraju kao dio šire globalne zavjere i orkestrirani udar na Bošnjake, da bi se u cijelu kampanju uključio i reisu-l-ulema Husein ef. Kavazović, koji je pitao: „Jesu li Bošnjaci jedini i najveći kriminalci“, aludirajući na to da se ne hapse i srpski i hrvatski funkcioneri.

Mjesecima unazad SDA je procese formiranja nove većine i izbacivanja ove stranke iz vlasti predstavljala ni manje ni više nego kao veliku zapadnu antimuslimansku kampanju kojom se kroz „slamanje najjače bošnjačke stranke“ nastoje slomiti i Bošnjaci u cjelini, uvjeravajući javnost da se iza svega kriju navodna islamofobija i udovoljavanje željama Srbije i Hrvatske.

Tako se prvi put od jedne političke organizacije među Bošnjacima počeo otvoreno širiti antizapadni narativ iako su euroatlantske integracije bile jedna od rijetkih stvari u kojima je među ključnim bošnjačkim akterima postojao konsenzus.

Opasne teze

Sada se pak ide i korak dalje, pa se među Bošnjacima nastoji buditi animozitet i među institucijama vlastite države. Kroz označavanje hapšenja kao udara na Bošnjake, prozivanja tužilaca i komesara, kao i optuživanja međunarodne zajednice i opozicije da orkestriraju ova hapšenja, nastoji se stvoriti slika da je sama država Bosna i Hercegovina, odnosno njene institucije, u prvom redu policija i pravosuđe, protiv Bošnjaka!

To je vrlo opasna teza, uzimajući u obzir da su upravo Bošnjaci u najvećoj mjeri prolijevali svoju krv za tu državu i njene institucije. Druga je stvar logičke prirode – kako su tačno institucije ove države mogle postati antibošnjačke i sredstvo hapšenja nevinih Bošnjaka ako se uzme u obzir da je tri decenije stranka koja je nadležna za izgradnju tih institucija bila upravo SDA.

Treća stvar – dok se u javnosti nastoji stvoriti slika i histerija da su nekako Bošnjaci komplet kao narod na udaru, ostaje jednostavno bazično pitanje – da li sva ta hapšenja imaju utemeljenja, odnosno da li su dokazi dovoljno jaki da ukazuju na to da su dotični počinili teška djela koja im se stavljaju na teret.

Jer u slučaju krivice, odnosno počinjenog kriminala, sva druga pitanja nacionalnog pariteta u hapšenjima i skrivenih političkih motiva padaju u vodu.

Šampioni po korupciji

Bosna i Hercegovina godinama je neprikosnoveno u samom vrhu Evrope po stepenu korupcije. Istovremeno, paradoksalno je i nevjerovatno da se, uz sve dokaze i izvještaje o korumpiranosti države, broj visokih funkcionera koji su zaista i osuđeni za razna nedjela može nabrojati na prste jedne ruke.

Možda ključni razlog za to leži upravo u stranci koja je tri decenije vladala i stvarala takvu državu. Istu onu državu koju, sada kad im je pokucala na vrata, nastoji prikazati neprijateljem naroda koji je ginuo za nju.